نامة بلخی بُرزمهر(bh1)

زبان بلخی زبان، رایج در سرزمین باستانی بلخ، در شمال افغانستان کنونی بود. این زبان که از شاخة زبان های ایرانی میانة شرقی محسوب می شود در سده های یکم تا نهم میلادی در این ناحیه به کار می رفت. آثار باقی مانده از این زبان شامل سکه ها، مهرها، کتیبه ها و دست نوشته ها است. در دهه ???? میلادی انبوهی از اسناد ارزشمند بلخی کشف شد که در میان آن ها بخش عمده ای از نامه های بلخی به واسطة ارائه آگاهی های تازه دربارة این زبان از اهمیت چشمگیری برخوردار ند. این نامه ها غالباً بر روی چرم و پارچه نوشته شده اند. مقاله حاضر به بررسی یکی از این نامه ها می پردازد که در یازده سطر و بر روی چرم بسیار نازکی نوشته شده است. ابتدا متن این نامه حرف نویسی، سپس به فارسی ترجمه و واژگان آن تجزیه و تحلیل خواهد شد. واژه های کلیدی : زبان بلخی، نامه، دست نوشته، برزمهر، آیین نامه نویسی